Nie istnieje nic oprócz atomów i przestrzeni, wszystko inne jest opinią”...

„Wszystko, co istnieje we Wszechświecie, jest dziełem przypadku i konieczności”...

Demokryt

Boska Cząstka - Bozon Higgsa

Odkrycie Bozonu Higgsa potwierdzające istnienie pola Higgsa...

Bozon Higgsa i Pole Higgsa w kontekście Pola Morfogenetyczne Ruperta Sheldrake'a i Pola Akaszy...

     Po latach eksperymentów naukowcy z CERN ogłaszają potwierdzenie istnienia "Bozonu Higgsa", tak kluczowego dla naszego rozumienia struktury materii że nazywano go "Boską cząstką materii" którą powinno się utożsamiać jako głównego architekta tworzącego zasady funkcjonowania wszelkiej materii i w każdej przestrzeni, której postać w uproszczeniu można przyrównać do bardziej energetycznej i duchowej natury niż materialnej, gdyż materia to tylko złudzenie stworzone do określonych celi naszego rozwoju. Może to być największe odkrycie w historii nauki i fizyki zwłaszcza że naukowcy na podstawie swoich badań ogłaszają je na poziomie 4-sigma, co oznacza 99,99 - procentową pewność, iż bozon Higgsa rzeczywiście istnieje. Bozon Higgsa to cząstki elementarne, których istnienie jest podstawą dla Modelu Standardowego (Zgodnie z nim wszystko, co wiemy o Wszechświecie, w głębokim uproszczeniu można wyjaśnić w kategoriach oddziaływań pomiędzy dwunastoma elementarnymi cząstka – sześcioma kwarkami i sześcioma leptonami, oddziałują one na siebie dzięki komplementarnym ładunkom elektrycznym jako cztery znane oddziaływaniami w oparciu o trzy nadrzędne siły. Wszystkie te części składowe materii były jednakowo powszechne podczas Wielkiego Wybuchu, w momencie narodzin Wszechświata a z nich dopiero powstawały dalsze twory jakim jest materia. Boska Cząstka jako podstawy istnienia materii, i jako niewidzialna cząstka będąca nośnikiem tzw. pola Higgsa, jest oddziaływaniem dzięki któremu występujące w przyrodzie kwarki i leptony uzyskują swoją masę. Pole Higgsa utrzymuje atomy, materię i w zasadzie cały wszechświat w materialnej całości, nadaje mu znaną nam formę zapełniając przestrzeń, cóż mówić sprawia to ze kamienie są kamieniami, woda jest wodą a drzewa są drzewami ( Choć tak naprawdę nimi nie są ) a dla fizyków o ciężkich umysłach, którzy próbują rozpracować szczegóły dotyczące mętnych teorii przenikania się energii i materii, jest to jak otwarcie oczu po latach błądzenia w ciemności. Chociaż ze wszystkich stron otaczają nas różne materialne „rzeczy”, to jednak jest w wszechświecie jakaś jedność która jest powodem istnienia tego co widzimy i odczuwamy zmysłami. Wreszcie istnienie bozonu Higgsa zostało bezpośrednio udowodnione eksperymentalnie w detektorze CMS w LHC, wyniki eksperymentów potwierdzają poprawność teorii postulującej istnienie tych cząstek i to aż jak już pisałem na poziomie 99,99 %...

    LHC to Wielki Zderz-acz Hadronów(z ang. Large Hadron Collider) – największy na świecie akcelerator cząstek (hadronów), znajdujący się w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w pobliżu Genewy. LHC jest położony na terenie Francji oraz Szwajcarii. Wielki Zderz-acz Hadronów jest za razem największą maszyną świata. Jego zasadnicze elementy są umieszczone w tunelu w kształcie torusa o długości około 27 km, położonym na głębokości od 50 do 175 m pod ziemią. Wyniki zderzeń rejestrowane są przez dwa duże detektory cząstek elementarnych: ATLAS i CMS, dwa mniejsze ALICE i LHCb oraz trzy małe: TOTEM, LHCf i MoEDAL. Zadaniem urządzenia jest zderzać z sobą dwie przeciwbieżne wiązki protonów. Gdy przyspieszone wiązki są zderzane, zderzenia protonów będą następowały 30 mln razy w ciągu sekundy, a detektory LHC będą produkować około 100 TB danych na sekundę. Energia zderzeń potrafi wynosi nawet 14 TeV, w chwili obecnej już wiemy że w trakcie zderzenia dochodzi do wyzwolenia sie Bozon Higgsa jako pra-przyczyny oraz najistotniejszego spoiwa materii, poszukiwanej od "chyba" zawsze Boskiej Cząstki...

     Bozon Higgsa jest ostatnią cząstką klasycznego Modelu Standardowego, której dotąd nie zarejestrowano. Istnienie tej cząstki jest uzasadniane teoretycznie mechanizmem Higgsa polegającym na sprzężeniu pól kwantowych materii (pola fermionowe, jak pole elektronowe, pola kwarkowe, pola bozonowe jak pola W i Z...) z dodatkowym polem kwantowym, zwanym polem Higgsa, w wyniku którego poprzez spontaniczne złamanie symetrii bez-masowe cząstki Modelu Standardowego nabierają masy. Innymi słowy, zgodnie z Modelem Standardowym, cząstki występujące w przyrodzie – kwarki i leptony – posiadają masę dzięki oddziaływaniu z polem Higgsa, jakby rodzajem "oporów ruchu", którego nośnikami są bozony Higgsa...

     Aż do teraz mimo przesłanek wskazujących na istnienie, cząstki Higgsa wciąż brak było definitywnego rozstrzygnięcia kwestii jej istnienia lub nieistnienia. Mimo ze wyniki eksperymentów znacząco zawęziły zakres hipotetycznych masy bozonu, szczególnie w zakresie wysokich energii, niedostępnych przed budową LHC. Połączenie wyników uzyskanych w eksperymentach CMS i ATLAS wyklucza na poziomie ufności 95% obecność bozonu Higgsa w zakresie energii od 141 do 476 GeV. Natomiast w zakresie od 146 do 443 GeV jego obecność jest wykluczona na poziomie ufności 99%, z wyjątkiem trzech małych obszarów od 220 do 320 GeV. W wcześniejszych badaniach ustalono przedział dla Bozonu Higgsa, jego masa jest ograniczona do zakresu 116-130 GeV przez eksperyment ATLAS i do zakresu 115-127 GeV przez detektor CMS. Najbardziej prawdopodobny region masy bozonu Higgsa do 115-130 GeV.

Odkrycie cząstki Higgsa jest jednoznacznym dowodem na istnienie "Pola Higgsa".

     Zakłada ona że próżnia nie jest pusta, ale wypełnia ją postulowane przez niego pole. Zgodnie z Modelem Standardowym cząstki elementarne uzyskują masę poprzez oddziaływanie z polem, które wypełnia całą przestrzeń. Oddziaływanie z polem Higgsa nadaje cząstce masę niezależnie od położenia i kierunku ruchu. Istnieje ogólna zasada, że im silniejsze jest oddziaływanie z polem, tym większą masę uzyskuje cząstka. Masa, którą cząstki otrzymują poprzez oddziaływanie z polem Higgsa, jest masą spoczynkową. Cząstka Higgsa przenosi oddziaływanie z polem, a to oznacza, że jest kwantem tego pola. Mechanizm Higgsa oparty jest o spontaniczne łamanie symetrii i rozwiązuje problem umasowienia bozonów pośredniczących. Zaproponowana przez Higgsa idea pozwoliła na odkrycie jedności oddziaływania elektromagnetycznego i słabego (oddziaływanie elektor-słabe), mimo że dotychczas nie poznano reguł rządzących wzrostem masy cząstek. Nadawane przez mechanizm Higgsa masy nie tworzą wyraźnego porządku i zawierają się w przedziale od 0,0005 GeV (elektron) do 173 GeV (kwark t). Az dotychczas nie potwierdzono doświadczalnie istnienia cząstki Higgsa. teraz jednak wszystko sie zmienia i nie możemy na tą zmiane pozostać slepi...

       W kontekście potwierdzonego istnienia Bozonu Higgsa - Pole Higgsa jest przyczyną istnienia trzech generacji cząstek elementarnych, gdzie generacje te nie różnią się niczym poza masą spoczynkową. Być może na podstawowym poziomie istnieje tylko jedna generacja, która oddziałuje z polem Higgsa na trzy sposoby. W wielu teoriach bozony cechowania muszą być cząstkami bez-masowymi. Teorie takie dają doskonałe wyniki poza jednym faktem - w rzeczywistości bozony te często mają masę. Aby obejść ten problem zakłada się, że owe bozony w rzeczywistości są bez-masowe, natomiast ich obserwowana masa jest wynikiem oddziaływania z innym polem. Aby nadać masę odpowiednim cząstkom wprowadza się pole Higgsa, którego energia nie jest monotoniczną funkcją jego wartości. Dla prawie wszystkich pól (np. grawitacyjnego lub elektrycznego) siła oddziaływania maleje wraz z odległością. Dla pola kolorowego siła rośnie wraz z odległością. Natomiast dla pola Higgsa zakłada się, że najpierw spada, a potem rośnie. Minimum energii występuje więc dla pewnej niezerowej wartości pola. Kiedy inne cząstki oddziałują z polem Higgsa, powstaje efekt identyczny, jak gdyby miały masę. Zależy ona od wartości, przy której pole Higgsa ma minimum energii oraz od stałej oddziaływania między cząstką a polem Higgsa.   Pole Higgsa musi być skalarne, ponieważ nie obserwuje się zależności masy od kierunku ruchu cząstki.

        Istnienie Pola Higgsa jest tak ważne, ponieważ odegrało dużą rolę w inflacji kosmologicznej wszechświata i odzwierciedla jego dalszy los. W założeniu kiedy ma ono wartość 0, Wszechświat ekspanduje zgodnie z rozwiązaniem de Sittera, które odpowiadał by fazie wiecznej ekspansji. Po zmianie wartości pola Higgsa na minimum energii, następuje zahamowanie inflacji i dalsza ewolucja zgodna z jednym z rozwiązań Friedmana (wszechświat sferyczny lub inaczej wszechświat zamknięty gdzie suma kątów w trójkącie jest większa od 180 stopni i obowiązuje geometria sferyczna a Wszechświat rozszerza się, osiąga maksymalne rozmiary, a następnie kurczy się do bardzo małych rozmiarów). Gdy pole Higgsa jest równe 0, posiada niezerową energię, która może być utożsamiona z "energią próżni", która napędza inflację. Podczas rozpadu pola Higgsa owa energia została przekazana "dzisiejszym" cząstkom elementarnym w postaci ich masy. Dlatego teoriach początku Wszechświata oparta o rozpad pola Higgsa jest utożsamiona z Wielkim Wybuchem. W tym ujęciu istnieje wieczny Par-Wszechświat, w którego niewielkim odcinku pole Higgsa rozpadło się, tworząc nasz obserwowany Wszechświat. Istnienie pola Higgsa jest niezmiernie ważne w kontekście pól morfogenetycznych Ruperta Sheldrake'a, czy mistycznego Pola Akaszy, gdyż jak wiemy każde pole przenikającej się energii i materii jest za razem zbiorem informacji i kwintesencją istnienia świata materii dla wszech-otaczającej i przenikającej ja energii, jest to swoisty twór nawzajem dopełniając się i przenikający oraz pozwalający po przez wzajemne doświadczanie wznieść się jeszcze wyżej...

      Istnienie Pola Higgsa i jego części składowej Bozonu Higgsa w istocie żyjącej na poziomie materii odczuwamy jako materię, ale i jako energię, tu staje się oczywisty kontekst przekształcania się jednego w drugie w cyklu niekończącej się drogi do doskonałości i wyzwolenia, gdzie nadrzędną dominacje nad ustalonym zasadami kreacji "ma kiedyś" przejąć nasza wzrastająca świadomość, w chwili kiedy stanie się gotowa by odpowiadać za sama siebie. Jest również dopełnieniem teorii starzejącego się, umierającego i wiecznie odradzającego się wszechświata gdzie pole Higgsa w odrodzonym wszechświecie na nowo w miejscach po starych gwiazdach i w konsekwencji ich starzenia czarnych dziurach tworzy od nowa niezmiennie coraz doskonalszą postać starych wszechświatów...

       Nasze zmysły nie tworzą wiedzy z niczego, dzięki polu Higgsa możemy je widzieć lub wyczuwać, a docierające do nas dzięki narządom zmysłów wrażenia, stanowią wrota duszy do jeszcze większej głębi zrozumienia i jedyną drogę do doskonałości. Mamy nadzieję, że to odkrycie pozwoli nam to wreszcie dowiedzieć się, dlaczego rzeczy mają ciężar w świecie materii i dlaczego wszechświat sprawia wrażenie tak skomplikowanego, choć wiemy w głębi duszy, iż tak naprawdę jest bardzo prosty...

Marek Kopacz